Dylematy

Stoi i patrzy na swoje nagie, lustrzane odbicie. Na fotelu leży bielizna, wśród niej para majtek. Pierwsze – seksowne, koronkowe stringi, drugie – babcine majtasy z wizerunkiem biedronki. Dylemat.

„Jeśli dziś odnajdę miłość mojego życia, jeśli przypadkiem upadnie mi rękawiczka wprost pod jego nogi, a gdy oboje schylimy się by ją podnieść – nasze ręce się połączą ? Wtedy spojrzę mu głęboko w oczy i na ich dnie znajdę pytanie „wyjdziesz za mnie?”. Może nawet nie będzie go interesował mój wiek i waga ? Boże, ideał! W Starbucks’ie, patrząc na jego namiętne usta, wysłucham spokojnie, czym się zajmuje i jakie są jego pasje. Później powiem coś o sobie, w końcu stanie się. Pocałuje. Krótkie pytanie: u mnie czy u Ciebie? No przecież po to zawsze w torebce noszę szczoteczkę do zębów. I co wtedy? Podczas gorącej gry wstępnej wybranek mojego życia ujrzy wielką, czerwoną biedronkę? NIE, NIE, NIE! Nie mogę na to pozwolić!”

Bez wahania zakłada koronkową bieliznę: stanik i stringi – komplet z Triumph’a za 250 zł. Promienie wschodzącego słońca wpadają przez okno i, mimo mrozu, zdaje się być upalnie. Czarne rajstopy idealnie pasują do czerwonej, obcisłej sukienki. Nagła chwila zawahania…

„Moment! Przecież jeśli to będzie facet mojego życia, to nie od razu pójdziemy do łóżka. Będziemy tradycyjni. Oczywiście nie będziemy czekać do ślubu, ale choć jeden dzień się powstrzymamy. Kawa, wymiana numerów i każdy w swoją stronę (na razie). Na kolejne spotkanie założę to niewygodne cudo. Dziś biedronkowe majty! Na litość boską, przecież przez 3 godziny muszę siedzieć na spotkaniu z szefem…”

Szybkim ruchem zdejmuje rajstopy i trach! Podarte. I co teraz? Założyć jeansy i pierwszą, lepszą koszulę, czy poświęcić 10 minut na szukanie w szafie nowej pary rajstop? Z głośników rozprzestrzenia się energiczne „…you’ve got the love I need to see me through…” Decyzja podjęta – biegnie do szafy.

” W sumie to może być dość śmieszne połączenie – czerwona biedronka, czerwona sukienka… Niech będzie.”

Chwila namysłu i…

„To tylko 3 godziny, wytrzymam.”

Koronkę przykrywa czarny nylon. Sukienka idealnie podkreśla jej zgrabną sylwetkę. Włosy uwięzione w przestrzeni wałków odzyskują swoją wolność. Gęste, identyczne loki opadają pojedynczo na ramiona. Tusz do rzęs, w kosmetyczce są dwa rodzaje: brązowy na co dzień i czarny na specjalne okazje. Przypadkowo w ręce wpada jej ten drugi. Jest to pokusa…

„A może by tak…? Nie! Idę tylko do pracy.”

Już po chwili dzień można zaliczyć do tych „specjalnych okazji”. Do tego czerwona szminka, niby przypadkiem wpadająca w dłonie – lśni na jej ustach. I perfumy. No. 5 – Chanel. Pasuje.

W trakcie chwili milion myśli.

„Ja go nie potrzebuje. Facet to tylko kłopot! Mam już 30 lat, niby chciałabym założyć rodzinę, a zegar biologiczny tyka, ale nie. Nawet o tym nie myśl! Mało przeżyłaś? Nawet gdyby trafił się taki… hm… idealny, to nie daj się zwieść pozorom! Wykorzysta Cię i zostawi. W dzisiejszym świecie nie ma miejsca na sentymenty czy jakąś tam miłość. Absolutnie wybij to sobie z głowy! Jesteś piękna dla siebie i dla własnej satysfakcji.”

Szybka kawa i w kierunku drzwi. Buty!

„Obcasy czy płaskie? Płaskie. Dziś mam dużo bieganie, musi być wygodnie. O tak, komfort to podstawa. Ale do takiej sukienki… byłoby bardziej kobieco… Nie! Komfort!”

A obcasy jakby same układają się na stopach.

„Pamiętaj! Piękna dla siebie, jesteś silną, samodzielną, nowoczesną singielką.”

 Musi jeszcze wyłączyć radio i biec do pracy. Z głośników płynie sugestia „I’ve got all my life to live (…) I will survive!”

Wybiega z domu w pośpiechu zakładając płaszcz. Z rąk wypada jej rękawiczka, a wiatr niesie ją prosto pod nogi faceta w garniturze. Schylają się obydwoje, by ją podnieść, a ich ręce się splatają…